18. aprila 1993. godine, pripadnici Hrvatskog vijeća obrane (HVO) izveli su napad na bošnjačko stanovništvo Starog Viteza koristeći cisternu napunjenu eksplozivom. Riječ je o jednom od najupečatljivijih i najtežih napada tokom sukoba u srednjoj Bosni, koji je kasnije pravosnažno okarakterisan kao teroristički čin.
Prema utvrđenim činjenicama Haškog tribunala, u postupcima vođenim protiv Darija Kordića, Tihomira Blaškića i Marija Čerkeza, detoniranje cisterne-bombe u Starom Vitezu predstavljalo je planski i svjestan napad na civile. Sud je zaključio da je riječ o terorističkom aktu koji je HVO počinio nad Bošnjacima.
Metoda napada – korištenje kamiona-bombe – podsjeća na scene koje je svijet godinama kasnije gledao kod militantnih frakcija na Bliskom istoku i Africi. Upravo ta paralela dodatno naglašava težinu i brutalnost događaja iz aprila 1993. godine.
Uprkos snažnim eksplozijama i kontinuiranim napadima, HVO nije uspio zauzeti Stari Vitez. Bošnjački branitelji su, uprkos velikim gubicima i razaranju, uspjeli odbraniti ovaj dio grada, koji je tokom rata postao simbol otpora i opstanka.
Dvije i po decenije kasnije, sjećanje na napad cisternom-bombom ostaje bolno podsjećanje na stradanje civila i razmjere nasilja koje je obilježilo rat u Bosni i Hercegovini.
Objavi komentar